Tuut tuut! Hà Nội is onontkoombaar aanwezig. Een stad zonder verkeersregels, zo lijkt het tenminste. Al het verkeer (met name brommers) vliegt rechtstreeks door elkaar heen. Spookrijden, afsnijden, links én rechts tegelijkertijd inhalen, geen wegbelijning en negeren van stoplichten. Oversteken? Gewoon ogen dicht en gaan! Het mooie is…het komt altijd goed, zolang je maar niet twijfelt. Stilstaan bestaat niet en iedereen past zicht aan elkaar aan. Zo ontstaat er in de chaos toch wat orde, als je er maar in meegaat.
We ontdekken in een aantal dagen de stad en hebben na die dagen ook echt behoefte om de drukte te ontvluchten.
Tijdens onze ontdekkingen hebben we een aantal leuke ervaringen;
- De wegen rond het Hoàn Kiếm meer zijn in de avonden van het weekend gesloten en het lijkt wel of heel Hà Nội hier op afkomt, wat een gezellige drukte met zich meebrengt (360º impressie onderaan deze post!)
- Het Nexy hostel wat we in Hà Nội hadden was een erg fijne ervaring! Super leuk ingericht, schone slaaphokjes, fijne atmosfeer, aardige medewerkers en gasten en hartje old quarter
- Op straat werden we heel veel aangesproken door Vietnamese jeugd. Deze zoeken contact met je om hun Engels te oefenen, hier hebben we ze graag (soms tot komisch aan toe) mee geholpen.
- Je ziet op de stoep spiegels aan hekken hangen met een stoel ervoor en haar op de grond… Je kan je dus gewoon op straat laten knippen, en dat hebben we dan ook gedaan
- Na wat sightseeing hadden we trek en stapten we een klein tentje binnen. Naast wat locals waren we de enigen. De locals stonden erop dat we bij hun aan tafel kwamen zitten. Dit resulteerde in een geweldig leuke, lekkere en grappige lunch. Wodka (of rijstwijn) wordt hier regelmatig gedronken bij het eten, dus aardig aangeschoten zijn we weer op pad gegaan
Na 5 dagen van Hà Nội genoten te hebben zijn we met de nachttrein naar Lào Cai gegaan. Lào Cai ligt in het uiterste noord-westen van Vietnam, echt nét op de grens met China. De trein vertrok om 22.00 uur vanuit Hà Nội, en omstreeks 06.00 uur kwamen we aan in Lào Cai, vanuit hier vervolgden we de reis per mini-van naar Sa Pa. Dit ligt hoog in de bergen en staat bekend om zijn rijstterrassen. Het klimaat is vochtig en de temperatuur ligt standaard rond de 20 graden. Een enorm verschil vergeleken met de standaard droge 35 graden in het binnenland. Helaas bleek bij aankomst in het dorpje dat het een soort toeristisch Tirol van Vietnam is geworden. Bussen vol toeristen worden hier dagelijks gedropt en de sfeer was vreselijk. Na een ontbijt hebben we een scooter gehuurd en hebben we gezorgd dat we daar zo snel mogelijk wegkwamen.
We hadden van een klein plaatsje in de buurt gehoord, Tả Phìn, waar alles nog authentiek is, en hier zou je bij mensen thuis kunnen verblijven (homestay). Op ons scootertje hebben we een prachtige tocht door de bergen gemaakt, dit was over de kleinste weggetjes -voornamelijk gemaakt van klei en stenen, en vooral veel gaten- in the middle of nowhere.
De homestay was geweldig, we hadden over Ms. May Kieu gelezen en zijn expliciet naar haar huis gegaan om te kijken of ze thuis was en nog plek had. Uiteindelijk is er nóg een groep blijven logeren, waarmee we een hele leuke avond hebben gehad. Drie Fransen, twee Duitsers en een Braziliaan… (klinkt als het begin van een goeie grap, nietwaar?) Het leven in dat dorp ging regelrecht terug in de tijd. Alles in huis rook naar hout en vuur, de vloeren waren van beton. Koken deed men op de vloer en in de hoek stond een kuip met voer voor de varkens. Overal liepen kippen en buffels en ga zo maar door
Momenteel zitten we op het eiland Cật Ba, vanaf Sa Pa zijn we ongeveer 24 uur onderweg geweest om hier te komen…
We hebben één bus, één nachttrein, één gewone trein en één slowboat genomen, maar we zijn er!
Houd ons blog in de gaten voor een update over dit eiland, of abonneer je en krijg een email als we weer wat nieuws posten!
Geweldig om jullie belevenissen te lezen en zo een klein beetje mee te genieten van jullie mooie reis! En wat een mooie foto’s!
Dank voor je mooie woorden!!
Nu hebben we het hele verhaal kunnen lezen met bijbehorende foto’s. We zijn ver weg en toch dicht bij. Erg leuk hoor. Kus van je moes.
Super leuk om te lezen dat het zo in de smaak valt! Kus terug!
Wat supergaaf allemaal om te lezen en te zien!! Het ziet er uit als een bijzondere cultuurschok.. hou ons vooral op de hoogte:)
Zeker soms een cultuurshock! Maar daar waren we ook wel aan toe! Als we weer leuke stof hebben om te lezen dan melden we ons zeker weer 😉
Vet. Doe mij ook loempia zoetzure saus.
Hahaha ben je toch ook echt mega droog!
Mooi verhaal weer. Meegenietend gelezen….xxxx
Wat boeiend allemaal…heerlijk een stukje met jullie mee te reizen…(wordfeudvriendin van Cor)
Ook ik lees mee 🙂 Dikke kus voor jullie vanuit Rdam. X!
Ook ik geniet van jullie reisverhalen. Ga zo door en geniet. Dikke knuffels voor jullie beide.
Mooi hoor, met jullie leuke uitleg en foto’s zijn we gewoon met zijn allen op wereldreis! geniet!
Geweldig! Super leuk om te lezen, geniet ervan daar!!